Kuba – zawsze na czasie
Na temat Kuby zostało w zasadzie wszystko już powiedziane. Nie będziemy teraz przytaczać historii tego wyspiarskiego państwa w sposób szczegółowy. Warto jednak przypomnieć sobie to, co jest najważniejsze. Europejczycy pod wodzą Krzysztofa Kolumba dotarli do niej w 1492 roku. Kilkanaście lat później wyspa była już we władniu Hiszpanów, którzy utrzymali tę zamorską posiadłość aż do 1898 roku, gdy utracila ją na rzecz Stanów Zjednoczonych. Kuba jako niepodległe państwo istnieje od 1902 roku. Na przestrzeni kilkuset lat Kuba była strategicznym miejscem dla Hiszpanii. Naistotniejszy był port w Hawanie – najważniejszy port na Karaibach. Niestety, zanim europejskie mocarstwo podporządkowało sobie wyspę, dokonano masowego ludobójstwa na rdzennych mieszkańcach. Kuba była ważnym ośrodkiem handlu niewolnikami, zwłaszcza tych afrykańskich, których masowo sprowadzano na Karaiby. Transportowanie rdzennych mieszkańców Czarnego Lądu sprawiło, że wymieszały się rasy, co dziś możemy uznać za wizytówkę Kuby. Przez wiele lat, zwłaszcza w XIX wieku Kuba żyła przede wszystkim z wydobycia trzciny cukrowej.
XX wiek to czasy zależności od Stanów Zjednoczonych i niestabilności politycznej kraju. W 1959 roku doszło do Rewolucji Kubańskiej pod wodzą Fidela Castro, która obaliła dyktatora Fulgencio Batistę (będacego de facto pod całkowitykm wpływem Stanów). Od tamtego momentu Kuba stała się komunistycznym państwem, lecz wolnym od imperialistycznych zapędów Amerykanów.